-Црноризец Храбар (старословенски: Чръноризьць Храбръ) - анонимен средновековен писател од Преславската книжевна школа во првото Бугарско Царство. Псевдонимот Црноризец Храбар значи „храбар калуѓер“.
На потребата од словенски јазик авторот дава објаснение дека порано Словените немале книги, туку се служеле само со рески и цртички,потоа Бог се смилостил и го испратил Св.Константин филозоф, праведен, човекољубив, вистинољубив мисионер кој приготвил 38 букви според образецот на грчката азбука и според словенскиот јазик. Притоа како што грчката азбука започнува со „алфа“, така словенската започнува со „аз“, соодветно на тоа како што Грците ги направиле своите букви на основите на еврејските букви по примерот на значењето на „алфа“ како „учи се“ и така го примиле тоа „алфа“, соодветно и Словените го основале своето „аз“.
Кај словенските букви за да се отворат устите на децата при учење на „разумот преку буквите“ се користи првата буква „аз“. Некои се прашуваат зошто во словенската азбука има потреба од 38 букви кога може да се пишува и со помалку како во грчката збука со 24 букви, но тие не ги познавале уште 11 двогласки и три знака за броевите 6, 90 и 900 та се собираат 38 букви.
Авторот го завршува делото со тоа:„Има и други одговори и на друго место ќе ги кажеме зашто сега нема време… Таков разум браќа, им подари Бог на Словенците, Кому му припаѓа слава, чест и држава сега, порано и во сите векови, амин“.
-Белешка за писателот:
Софокле е роден околу 495 година пр.н.е. а починал 406 година пр.н.е. Бил на висока државна функција, бил член на Стратешкиот совет заедно со познатиот легендарен Перикле. Се занимавал со дипломатија и со свештеничка служба, основал заедница на Музите на верска основа. Познати дела „Антигона“, „Електра“, „Цар Едип“, „Едип на Колон“, „Трахијки“ и „Филокрет“.
Антигона е драма напишана 441 година п.н.е. Тоа е еден вид ``трагедија,, која се случува во царскиот дворец во Грција-Тива, а се зборува за едно немоќно семејство кое ги прекшило правилата во општеството кој ги издал кралот.
Антигона е главниот лик во оваа драма каде нејзиниот брат починал, а трупот бил оставен надвор да го јадат птиците.Проблемот настанал откако Антигона покрај царската заповед, без разлика на последиците отишла да го закопа својот брат.Царот многу го налутило тоа и издал заповед Антигона да биде погубена, тука се вмешале и боговите, каде тие биле на страната на Антигона.
Сите останати освен царот на Тива ја гледале Антигона како храбра, совесна и чувствителна девојка која се
осмелила да ги прегази законите во царството се со цел да го закопа трупот на нејзиниот брат.
На крајот царот на Тива останал без семејство поради злоделото што и го направил на Антигона.
